Even kennis maken?

[Hans & Malie]

Beste Forum-genoten,

We zien dagelijks berichten van diverse leden maar weten niet wie deze leden nu eigenlijk zijn of wat ze bezig houd in het leven.....

Lijkt het niet leuk om met dit topic wat meer te weten te komen over de achtergronden van de leden van Dutch-forum

Ik zal het voortouw nemen

Mijn naam is duidelijk,en ik ben gehuwd met Malie een Jemeniet.
Malie heeft 17 jaar in Holland gewoond en vondt het wel genoeg......we zijn 6 jaar geleden op Alyah gekomen....en we hebben 2 kids.
Een dochter van 10...en een zoon van 6......en daar houden we het ook bij

Mijn Alyah was niet envoudig want ik ben een echte Hollander en na 6 jaar heb ik nog steeds van die dagen....
Dat is niks bijzonders want ik ken mensen die reeds 50 jaar hier zijn en die nog steeds met dezelfde problemen kampen....maar je past je gewoon maar aan.

Heimwee?.....nee,niet echt....wel naar sommige produkten maar niet echt naar Holland.

Zo..dat was het in het kort......ik ben benieuwd of er nog meer leden zijn die het een en ander willen vertellen

Als ik wat vergeten ben dan hoor ik het wel....ook lijkt het me leuk als we in het profiel een geboorte datum kunnen opnemen zodat je dagelijks even kunt kijken op de site of er iemand jarig is die dag.
Het is altijd leuk als die dag niet onopgemerkt voorbij gaat...dat wil zeggen op de site dan

Met groet......Hans.

[mir]

Wel, dan zal ik maar even kort typen wie ik ben en wat ik hier doe.

Ik ben Miriam geboren 29 mei 1980, dus nu 24.
Ik ben leerkracht van beroep en na mijn afstuderen naar Israel
gekomen. Ik ben nu anderhalf jaar in Israel.
Die anderhalf jaar heb ik in Nes Ammim gewoond, een Europese,
Christelijke kibbutz met een speciale ideologie, vlakbij Naharya en
Acco (in het noorden dus).
Na anderhalf jaar besloot ik dat het weer tijd was voor een nieuwe
uitdaging, zodoende ben ik meer zuidwaarts gekomen. Ik logeer nu
in de buurt van Modi'in, in december ga ik een maand op vakantie
naar Nederland en daarna kom ik weer terug, dan ga ik in Modi'in
wonen, om daar mee te helpen op de Nederlandse school en verder
een paar dagen per week te au-pairen bij een Nederlands-Israelisch
gezin in Herzlya.
Ik weet nog niet hoelang ik in Israel blijf, het hangt er van af hoe
lang ik nog wat nuttigs kan doen hier. Ik weet wel dat het voor mij
een tijdelijk verblijf is, op een keer ga ik weer terug naar Nederland,
of wie weet weer door naar een ander land. Ik totally unatached als
het gaat om vriendjes of dat soort zaken, dus ik kan gaan en staan
waar ik wil en doen en laten wat ik wil.

groetjes Miriam

[Hans & Malie]

Hoi Mirjam,

Leuk bericht!

Hoe ben je zo in de kiboets terecht gekomen....en wat was je ervaring?

--Hans.

[mir]

Iemand die op die kibbutz werkte en toevallig even in Nederland was werd gebeld of ze een leerkracht Nederlands voor de kinderen kon zoeken. Via via kwam ze bij mij terecht en ik zei na een uurtje nadenken dat ik het zou doen. Ik zou eigenlijk een jaar blijven, toen tekende ik nog een jaar bij, maar inmiddels ben ik dus verhuisd, er zijn geen kinderen meer in de kibbutz, dus ik deed niets meer met onderwijs en ik miste het toch meer dan ik had gedacht.
De gemeenschap in Nes Ammim is niet erg groot, ze zitten hard te springen om meer mensen. Dat is dus niet altijdg emakkelijk (zo'n kleine gemeenschap), het is een beetje als een familie, je kiest je eigen familie ook niet uit en als je steeds op elkaar zit wil dat wel eens wat wrijvingen geven. Maar ik heb een mooie tijd gehad in Nes Ammim en ik zou het iedereen aanraden hoor, het is geweldig om zo eens een jaar mee te kunnen leven in een ander land, ik vind het heel leerzaam. Ik denk dat je cultuur pas een beetje kunt leren kennen als je wat meer doet dan slechts op vakantie gaan in een land.

[Hans & Malie]

Hoi Miriam,

Leuk verhaal zeg!

Ben benieuwd wie er volgt.......tot nu toe enkel "kijkers "maar geen posters

En dat valt me toch een beetje tegen van Hollanders.......waar is de spirrit van de Hollander gebleven?.....de z.g.n jongens van Jan de Wit voor niks en niemand bevreesd

--Hans.

[Ilona]

Nou, vooruit, daar gaat die dan.

Mijn naam is Ilona Azar de Vlieger (43) en ik ben getrouwd met Moshe (35). Samen hebben we 2 kids: Noa (6 jaar) en Amit (4 jaar). Moshe is voor mij naar Holland gekomen, we zijn daar getrouwd, hij heeft daar gestudeerd en gewerkt en na 9 jaar vond ik het tijd om naar Israel te gaan en alle luxe die we daar hadden op te geven. Ik had het al lang gezien in Holland. Met moeite Moshe meegekregen en in september 2001 (jaja, 5 dagen na september 11 ) geland op Ben Goerion.

De inburgering verliep vlotjes, de ulpan ging prima (tot een bepaald niveau) en in vrij korte tijd vonden we beiden werk. Moshe werkt nu als senior acoesticus in Netanya en ik werk als content manager (mag ik een teiltje?) bij een softwarebedrijf in Tel Aviv.

We wonen in de mooiste stad van Israel: Modi'in en daar zijn we nog steeds heel gelukkig. Er is hier een bloeiende Nederlandse gemeenschap (misschien voel ik mij daarom zo thuis hier?) die veel met elkaar optrekken en zelfs een school hebben opgericht: de Jip & Janneke school die nu elke week 50 kinderen herbergt.

Het allerleukst vind ik de uitstapjes, de kampeertochten, de cafe-avonden met de meiden, de Sinterklaasviering, de bospicknicks, etcetc.
De luxe uit Nederland is weg, maar het saamhorigheidsgevoel wat we hier hebben in Modi'in is voor mij onbetaalbaar!!!

Wie volgt? Kom op meiden uit Modi'in. Laat wat van je horen! [/img]

[Ruth]

Ben benieuwd wie er volgt.......tot nu toe enkel "kijkers "maar geen posters

En dat valt me toch een beetje tegen van Hollanders.......waar is de spirrit van de Hollander gebleven?.....de z.g.n jongens van Jan de Wit voor niks en niemand bevreesd

Nou vooruit dan maar Hans...

De naam die mijn ouders hebben uitgekozen; die vanaf toen bij mij hoorde en die iedereen gebruikt om mij aan te spreken is Ruth (zo he, da's nog eens een mondvol!).
Ik ben 29 jaar en woon nu nog in Nederland (Gelderland). Op dit moment werk ik als medisch secretaresse/doktersassistente in een ziekenhuis in mijn woonplaats. Binnenkort gaat dat allemaal veranderen; ik kom namelijk tijdelijk mijn gezicht laten zien in Israel.
Ik ben van plan om een half jaar in Tel-Aviv te verblijven. Daar zal ik dan in ieder geval naar ulpan gaan om het Hebreeuws wat ik tot nu toe heb geleerd te verbeteren (nou ja, dat klinkt alsof ik het al heel goed kan maar dat valt ook wel weer mee ). Ik trek dan (in ieder geval in de begin periode) bij een vriendin in.
Dit is het dan in een hele kleine notendop.

groeten,
Ruth

[Astrid]

Nou, vooruit, daar gaat die dan.

Mijn naam is Ilona Azar de Vlieger (43) en ik ben getrouwd met Moshe (35). Samen hebben we 2 kids: Noa (6 jaar) en Amit (4 jaar). Moshe is voor mij naar Holland gekomen, we zijn daar getrouwd, hij heeft daar gestudeerd en gewerkt en na 9 jaar vond ik het tijd om naar Israel te gaan en alle luxe die we daar hadden op te geven. Ik had het al lang gezien in Holland. Met moeite Moshe meegekregen en in september 2001 (jaja, 5 dagen na september 11 ) geland op Ben Goerion.

De inburgering verliep vlotjes, de ulpan ging prima (tot een bepaald niveau) en in vrij korte tijd vonden we beiden werk. Moshe werkt nu als senior acoesticus in Netanya en ik werk als content manager (mag ik een teiltje?) bij een softwarebedrijf in Tel Aviv.

We wonen in de mooiste stad van Israel: Modi'in en daar zijn we nog steeds heel gelukkig. Er is hier een bloeiende Nederlandse gemeenschap (misschien voel ik mij daarom zo thuis hier?) die veel met elkaar optrekken en zelfs een school hebben opgericht: de Jip & Janneke school die nu elke week 50 kinderen herbergt.

Het allerleukst vind ik de uitstapjes, de kampeertochten, de cafe-avonden met de meiden, de Sinterklaasviering, de bospicknicks, etcetc.
De luxe uit Nederland is weg, maar het saamhorigheidsgevoel wat we hier hebben in Modi'in is voor mij onbetaalbaar!!!

Wie volgt? Kom op meiden uit Modi'in. Laat wat van je horen! [/img]

Op aandringen van mijn secretaris....

Ik heet Astrid Dafan-van Dien (35) en kom oorspronkelijk uit Naaldwijk. Kobi, mijn man ben ik tegengekomen in het Israelische leger en wij hebben samen twee dochtertjes Emilie (4) en Elinore (2). Ik werk als directiesecretaresse op Israel's grootse advocatenkantoor in Tel Aviv en woon in Modi'in.

De Nederlandse vriendengroep in Modi'in is erg belangrijk voor mij en ik zal hen voor geen goud willen missen. Zonder onze unieke vriendschap was de Jip en Janneke school nooit tot stand gekomen.

[Hans & Malie]

Grote klasse meiden!!!..... ..ik heb altijd al geZegd dat vrouwen meer in huis hebben dan mannen.

Mannen zijn op dat gebied erg terughoudend...want als man praat je niet over wat je bezig houd...das uit den boze

Ik ben erg trots op de bijdrage van de leden die mij een andere blik geeft op de persoon die achter de toetsen zit.....kol-ha-kavot!

En waar blijven nu al die grote sterke kerels ...valt me erg tegen

Ben benieuwd wie het er niet op zich laat zitten.....en als eenmaal 1 macho ovetr de brug is volgen er wel meer

--Hans.

[IngridB]

Aangenaam kennis te maken!

Mijn naam is Ingrid Batat-van Dien. Ik ben de tweelingzus van Astrid Dafan-van Dien en woon ook in Modi'in. Ik ben getrouwd met Itsik en heb twee lieve zoontjes: Noam (3) en Yoav (1). Ik werk als management assistante op de internationale afdeling van een groot spellenbedrijf op moshav Magshimim.

Ondanks dat het leven in Israel vaak moeilijker lijkt dan het leven in Holland, ben ik door persoonlijke gebeurtenissen in het afgelopen jaar me gaan realiseren dat ik ontzettend bof om in Israel en in Modi'in te wonen en omringd te zijn door een groep van warme en belangstellende Nederlandse vriend(inn)en.

Ik hoop dat we nog veel activiteiten en projecten mogen organiseren voor grote en kleine Nederlanders in en buiten Modi'in!

Met vriendelijke groet,

Ingrid Batat-van Dien

[Hans & Malie]

Hoi Ingrid,

Ik kan mij heel goed in jou plaats zetten.....

Ooit woonde ik een vol jaar op de Antillen voor de Koninklijke Marine en ik was erg blij dat er daar een grote hechte groep van Hollanders aanwezig was die het gevoel op peil wisten te houden.
Men woonde ook nog eens samen in een grote wijk afgezet met een hoog hek en het heete "Oranje-Dorp "daar was over nagedacht!
Het waren over het algemeen kader leden van grote ondernemingen,en ik voelde me soms een droppie tussen al die""geleerde "mensen,maar ik hield vol en was snel een van the pack met m'n 17 jaar!

Ik vondt het bijna een ramp toen ik weer terug moest en al mijn opgedane kennissen weer achter moest laten......mooie zomer-avonden met bitter-ballen en Heineken......en zelfs 1 keer in de week erwten-soep.....met een buiten temp. van Eilat

--Hans.

[Hans & Malie]

Nou had ik toch nog een vraag over de school in Modi-in.....

Is het dan zo dat er les gegeven wordt in de Nederlandse taal?....de gehele dag?.....of zit ik er flink naast

Ik kon me vanwegen mijn ziekte niet te veel verdiepen in andere zaken en dus ben ik 'n boel mis gelopen....

Leg het me even uit

--Hans.

[Astrid]

Nou had ik toch nog een vraag over de school in Modi-in.....

Is het dan zo dat er les gegeven wordt in de Nederlandse taal?....de gehele dag?.....of zit ik er flink naast

Ik kon me vanwegen mijn ziekte niet te veel verdiepen in andere zaken en dus ben ik 'n boel mis gelopen....

Leg het me even uit

--Hans.

Hans:

Je zit er een klein beetje naast...

De Jip & Janneke school is een Nederlandse taal en cultuur opleiding, die 's-middags haar deuren opent na de normale schooluren van het kind.

Onze school is drie middagen per week geopend van 16:00 - 20:00 uur. Er zijn zeven verschillende groepen die eenmaal per week naar de school toekomen.

De duur van de les hangt af van de leeftijd van de kinderen, zo hebben de peuters een uur per week les, de kleuters anderhalf uur per week en de grotere kinderen twee uur per week.

In de lessen worden thema's behandeld die betrekking hebben op Holland en deze thema's gelden voor alle groepen.

Ik hoop dat het zo een beetje duidelijk voor je is.

Met vriendelijke groet,

Astrid Dafan-van Dien

[Hans & Malie]

Hoi Astrid,

Hartelijk dank voor de uitleg.......ik zat er inderdaad naast

Erg mooi idee!.....als ik vervoer zou hebben zou ik mijn kids ook eens laten proeven aan de cultuur.

Mijn dochter weet nog wel het een en ander van Holland.....maar mijn zoon is hier geboren en weet enkel van verhalen wat holland is.

Hartelijk dank.......Hans

[martin]

hoi, ik ben Martin Duifhuizen, 28, ruim 2,5 jaar hier in Israel waarvan 1.5 getrouwd met Pazit.

Samen met Matthew (een andere nederlander ook actief op dit forum) run ik een eigen bedrijfje, we verkopen verschillende soorten software hier in Israel (o.a. software ontwikkeld door een nederlands bedrijf). Het is flink sappelen, maar vooralsnog ziet het er best goed uit. Het heeft in ieder geval een hoop voordelen boven het werken voor een israelische baas.
Pazit werkt in het bedrijf van haar vader als import/administratief manager oid. Ze importeren kopieermachines en alles wat daar bij hoort.

Pazit en ik wonen in Ramat Gan, vlakbij tzomet Elite, lekker centraal. Na zo'n 2,5 jaar beginnen de stukjes van de puzzel op hun plaats te vallen en begin ik m;n draai te vinden hier al is het nog wel eens lastig om het luxe leventje van mijn vrienden en kennissen in nederland te zien. En ook word ik nog regelmatig moe van de stress die het omgaan met israelis met zich meebrengt. Ik begin nu wel ook de leuke kanten van het bestaan hier te zien, dus dat maakt het allemaal een stuk leuker.

Naast het werk ben ik regelmatig aan het volleyballen (ik speel nu ook competitie, met het oude lullen team ) en maken we regelmatig trips met vrienden (hiken en kamperen in de woestijn is favorite). Vanaf mid december ga ik me weer storten op een ulpan, de woordenschat is toch wat te beperkt.

[Hans & Malie]

Hai Martin,

Tja.....het is sappelen inderdaad en met de dagelijkse stress erbij is het soms wat te veel voor 'n Hollander

Maar daar staat weer zoveel tegenover hier in dit land....ik ben nog niet zoveel langer als jij hier maar het leven hier is toch wel wat anders dan het regeltjes en hokjes leven in Holland......oké je vrienden mogen nu tijdelijk wat beter leven maar ik denk zo maar dat het jullie niet echt aan wat ontbreekt

Ook ik genoot van een luxe leventje als zelfstandig ondernemer...als ik de tijd had tenminste......en hier is dat voorbij en ik mis het niet echt.
Ik persoonlijk zou niet terug kunnen naar het 6 uur bestaan....dwz...om 6 uuur is de straat leeg en zit iedereen achter de aardappels....om 8 uur het journaal met een bakkie koffie met 'n koekie en dan gaat de deksel der weer op

Afspraken moeten maken om overal langst te moeten gaan........ect,ect.....nee,dat mis ik niet echt.

Tis alleen jammer dat er zoveel Israeliers wonen in dit land

--Hans.

[siempie]

Goed, daar gaat-ie:

Mijn naam is Simon Soesan.
Ik woon sinds 1973 in Israel en ben getrouwd met Chaya. We hebben drie kinderen: Naomi, 22 en studente, Adi, 20 en soldate, Ron onze zoon is 15 en op de middelbare school. Chaya is onderwijzeres en ik ben commercieel directeur bij een bekend bedrijf dat in de voedselindustrie zit. We wonen in Haifa, de mooiste stad in het land.

Daar ik nooit van mijn Nederlands-zijn schijn af te komen, lees ik dankzij het internet elke dag de Telegraaf..., zie het NOS journaal en via Skype blijf ik op de hoogte wat vrienden en familie in Holland uitspoken.

Via het Dutch Forum probeer ik actief te zijn met oud-Nederlanders, wat heel goed lukte tijdens het EK voetballen deze zomer: we hebben heel wat afgelachen en geschreeuwd in cafe De Post....

Ik volg de agende van het Forum, maar het lukt me zelden om bij alle activiteiten te zijn.

Christiaan: waar blijf jij met jouw verhaal?

[Hans & Malie]

Hi Simon,

Leuk om jou bijdrage te lezen in dit topic......en leuk om ook eens wat van een " veteraan " te lezen

En tja....de bijdrage van Christiaan.....ik wacht eigenlik op 'n boel bijdragen......257 kijkers? .....maar inderdaad......het beheer mag best het voortouw nemen

--Hans.

[siempie]

...ach ze doen genoeg, hoor!

[jos]

Dag mensen.
Oke, mijn naam is Jos Feenstra,ik 21 en woonde een jaartje bij mijn moeder in Israel modiin.Ik heb zelf daar op school gezeten op ronit alf ook in modiin,waar ik ook veel vrienden heb .Ik spreek ze niet meer.
Ik heb zelf 2 broertjes en een zusje zij zit op de jip en janeke school.
Dus ik ben de oudste en woon in Holland bij mijn vader.Mijn moeder is manager van een grote bloemenveiling in Holland ,zij moet langs al die kwekers in Israel, ook in de woestijn.Mijn broers zitten daar nog op school eentje moet binnenkort het leger in en die andere speelt bij maccabi telaviv. Ik zelf ben wel van plan om een week of twee te komen om de boel op stelten te zetten.(jullie hebben het zeker mooi weer en ik heb blauwe handen van de kou).

oke wie is de volgende groetjes Jos Feenstra

[Hans & Malie]

...ach ze doen genoeg, hoor!

Wellicht was het een slechte woord-keuze van mij.....mea-culpa

Ik bedoelde dat ze ook een posting zouden plaatsen...en wel bij aanvang van het topic ipv het uit de boom kijken van de spreekwoordelijke kat

Over de rest kan ik niet oordelen.......

--Hans.

[Frederike]

Hallo iedereen,

Ik ben Frederike Gringas- van den Berg (26), ben nu ongeveer 4 en een half jaar getrouwd met Adi (30) die ik, ja hoe kan het ook anders, in de kibbutz (Ein harod Ichud) heb ontmoet toen ik daar vrijwilligster was, 7 jaar geleden alweer. De tijd vliegt voorbij................ Mijn man werkt als vertegenwoordiger bij Newpan, invoerder van Toshiba en Denon, etc. Ik heb in de kibbutz 3 jaar in het babytehuis gewerkt, heb in Nl namelijk m`n SPW, mdgo diploma gehaald. 2 jaar in Tel Aviv in een "gan" gewerkt en was het zat en werk nu in Tel Aviv als kinderverzorgster met een jongetje van 1 jaar. Bij de familie thuis.
We wonen nu anderhalf jaar in Rishon-west, hartstikke mooi hier, lekker centraal en veel parken. Geen drukte zoals in Tel- Aviv, waar we 2 jaar hebben gewoont. Maar ja dat kan dan ook niet anders als je gewend bent om in Nederland op de Veluwe te wonen. Ik heb voor Israel altijd in Hattem gewoont. Hartstikke mooi daar!! Momenteel ben ik zwanger, 7 en een halve maand. Een zoontje.
En heimwee? Tot dat ik zwanger was mistte ik niet zoveel mijn familie in NL. Vooral het eten........totdat Beatrix, het nederlandse winkeltje z`n deuren opende. En het is inderdaad moeilijk om te zien dat het leven makkelijker en luxer lijkt in NL. Maar probeer het postief te bekijken, als er moeilijke tijden zijn en je moet hard werken voor dingen, waardeer je het meer! En een vliegtuigreis is maar 4,5 uur, d`r is internet, chat, telefoon. Dus Nederland is helemaal niet zover weg!! (alleen jammer dat de tickets zo duur zijn, kan er wel een maand huur voor betalen.)

Groetjes,
Frederike

[dennise]

hallo allemaal

Ik ben denise Ik woonde in NL in delft en mis nu soms nog wel eens de gezelligheid van de oude steden van NL mooie grachten enz... en natuurlijk een gezellig biertje in de stad drinken en dan op je fietje naar huis tuffen...

maar goed zo heeft elk land weer zijn voordelen...

In NL heb ik verschillende scholen doorlopen (wist niet wat ik wilde worden , ben er nog niet uit trouwens) meao, hotelschool en toen toch maar levensmiddelen technology allemaal afgerond bij de laatste opleiding kon ik stage lopen bij materna (kibbutz ma'abarot) tja en toen werdt ik verliefd.... op mijn mannetje (moshe) Eerst hebben we nog 2 jaar in NL gezeten (mijn studie afmaken en afbetalen) en toen wilde we toch samen terug...
heb mijn gioer gedaan na veel rompslomp met misrad hapaniem eindelijk een ok gekregen om naar het beit dien te mogen (2 jaar nadat ik klaar was met leren bij de rabijn!!!) tja toen zijn we niet lang daarna getrouwd en nu wacht ik op mijn papieren... (gaat allemaal zo traag) voor mijn aliah...

Ik woon in hofit heerlijk rustig dorpje vlak bij het strand (mijn familie en vrienden in nl vinden dat trouwens helemaal niet erg... want we hebben zeker wel om de 3 maanden mensen uit NL over (dus altijd een goede voorraad stroopwafels en dropjes)
overdag ben ik een metapelet voor een heel lief poppetje van een meisje van 1,5 maar zodra ik mijn papieren heb wil ik toch weer naar de ulpan en werk zoeken met wat collegas want ben wel toe aan wat volwassenen gebabbel zeg maar...

tja dat is wel in het kort wie wat waar....

groetjes van dennise

[shavit-e]

En nu ikke.....
Ik ben Shavit en alweer bijna 31 (help!!)
Moeder van 3 kindjes en getrouwd met Nachman.
Ik kwam in 1993 in de zomervakantie naar kibbutz Shamir voor 2 maanden.
Vond Israel een prachtig land en toen ben ik na mijn meao voor 1 jaar naar Israel gegaan om als au pair te werken bij een gezin met een autistisch kindje.
Na nog wat cursussen enzo te hebben gevolgd en rondgereisd te hebben ontmoette ik mijn man.
Nee, niet in een kibbutz of disco maar ik zag hem gewoon zitten in een kleine synagoge in Nachlaot (Jeruzalem). Ik was naar binnen gegaan omdat het kindje waarop ik moest passen naar binnenliep.......
Eerst werkte ik op de ambassade van Sri Lanka in Tel Aviv en nu werk ik voor een telemarketing bedrijf in Jeruzalem ( ben nog even met zwangerschapsverlof)
Ik luister iedere dag naar de Nederlandse radio (internet) en om 10 uur drink ik koffie met een Nederlandse internetkrant en mijn kindjes horen iedere avond voor het slapen gaan een Nederlands verhaaltje (nu Jip en Janneke)
Ik voel mij nog echt Nederlandse hoor en zou het niet erg vinden als we naar Nederland (of Belgie) zouden gaan wonen.
Ik ben nu net terug uit Nederland en het was er wel koud maar 2 weken lang echt Nederlandse kost gegeten hoor!
Maar nu weer terug en nu ben ik weer iedere dag even op het dutch forum.
Groetjes, Shavit

[yamy]

Nou vooruit dan: mijn naam is Yamy Vissel .Ik woon hier al een tijdje (1978)en mijn nederlands is wellicht enigzins verouderd.Mijn hele familie zit in Nederland en ander plaatsen op een neef na in kibbutz Maabarot.
Ik ben hier oorspronkelijk gekomen in Habonim verband naar kibbutz yahel,leger gedaan, in de kibbutz gewoont, in jeruzelem gaan sturen,naar Ashdod verhuisd en sind 7 jaar woon ik in Moshav Shtulim samen met Nitza mijn echtgenote, 3 kinderen en een hondje.
Ik vond dit forum vorige week omdat ik ben begonnen om nieuw werk te zoeken , en toch een beetje richting Nederland glimp of gluur of zo iets.
Niet om terug te gaan , maar een werk waar ik de twee landen kan combineren, de oudjes worden een dagje ouder.Op het moment werk in de computer infrastruktuur department van de "leading cellular company" ,maar na 11 jaar is dat genoeg.
Ik wil het niet te lang maken, maar Hans zijn uitdaging kon ik niet langs laten lopen.

[Hans & Malie]

Niemand meer.....

--Hans & Malie

[slvtijn]

Ik vermoed, dat de oproep van Hans aan mannen om meer over zichzelf te schrijven en de moed te betrachten/ in de voetsporen van Jan de Wit te treden wellicht meer resultaat hebben indien de vraag was gericht aan de "jongens van Moishe Cohen". Maar misschien voel je je meer Hollands als je in Israel woont en onderschat ik het restant "Sinterklaasgevoel"?

[Shaike]

Vooruit dan maar. Ik ben Shai en ben geboren op 7 april 1984,dus ik ben inderdaad op dit moment 20. Ik heb hotelmanagement gestudeerd en heb daarvoor 3 maanden stage gelopen in Dan Eilat in de zomer van 2003. Op het eind van m'n stage mijn vriendin ontmoet. Helaas is het mede door de afstand uitgeraakt, maar aangezien ik de 28e aliyah ga maken gaan we kijken of er nog een toekomst inzit of niet.

Ik heb na mijn studie bij een assuratiekantoor gewerkt en ook bij een marktonderzoeksbureau gewerkt, waar ik nu dus ben gestopt aangezien ik wegga. Na mij aankomst in Israel zal ik ook wel een baan proberen te vinden totdat ik het leger inga.

[Fugel]

Ik ben nog heel nieuw op dit forum en in Israel maar ik zal me toch even voorstellen. Mijn naam is Fûgel Huisman. Diegenen onder jullie met enig kennis van het fries zullen dit misschien herkennen als het friese woord voor vogel. Ik ben door de oma (safta) van mijn vriend al Zipi gedoopt . Ik ben recent afgestudeerd en nu naar Israel gekomen om bij mijn vriend te zijn. Ik heb hem in de VS leren kennen toen we daar beide studeerden en na 2 jaar lange afstands gewouwehoer zijn we nou eindelijk bijelkaar . Ik ben hier voor onbepaalde tijd. Daarmee bedoel ik dat ik nog niks zeker weet. Niet over mijn relatie en niet over work permits, toeristen visa, cariere mogelijkheden etc. Ik ben 2 weken geleden aangekomen en nou moet ik maar zien. Tot nu toe is het best zwaar, mijn vriend werkt de overdag en ik ben dan of alleen of omgeven door zijn Israelische familie . Gelukkig heb ik al eerder in het buitenland gewoond dus ik weet dat alle begin moeilijk is. Ik ben niet heel erg gehecht aan Nederland, ik heb al veel gereisd en maak altijd makkelijk contact. Toch vindt ik het fijn om te lezen over anderen die in hetzelfde schuitje zitten, ook alles maar moeten zien uit te vinden in dit verwarrende land.
Dat was het wel weer, het is al best lang geworden

bedankt en groeten
Fugel

misschien nog 1 ding. Ik zit in Kiryat Tivoon en vroeg me af of er mensen uit de omgeving van Haifa zijn die goeie tips voor sociale activiteiten/hebreeuwse lessen etc. hebben of die gewoon eens zin hebben om wat te gaan drinken

[Tal van Dijk]

Ik ben nog heel nieuw op dit forum en in Israel maar ik zal me toch even voorstellen. Mijn naam is Fûgel Huisman. Diegenen onder jullie met enig kennis van het fries zullen dit misschien herkennen als het friese woord voor vogel.

Hoi Fûgel!

Mocht je denken dat jij de enige van Friese afkomst bent in Israel, dan heb je het mis. Ik ben dat namelijk ook. Hier heet ik weliswaar al sinds ik hier bijna drie jaar geleden aankwam Tal van Dijk (ook officieel volgens mijn Israelische identiteitskaart), maar mijn oorspronkelijke naam is "tige Frysk" Tjitze.

En nu ik hier toch zo aan het typen ben, laat ik ook maar ff wat vertellen, voor de al dan niet geinteresseerde lezer.

Zoals gezegd woon ik hier inmiddels bijna drie jaar. Ik ben getrouwd met Ziva, een echte "tsabarit" en Tel Avivit. We wonen in Ramat Gan. We denken er wel eens over om naar een mosjav of kibboets te verhuizen, maar eigenlijk bevalt het ons voorlopig goed in ons buurtje.

Ik werk als marketing research analist bij een marktonderzoekbureau dat in internationaal verband behoort tot een van werelds grootste marktonderzoekgroepen. In Nederland heb ik ook jaren in de marktonderzoeksector gewerkt. Het bevalt me uitstekend bij het bureau waar ik nu werk. Mijn collega's hebben me enorm goed opgevangen toen ik in juni 2002 er kwam werken. Ik voel me volledig geaccepteerd en gerespecteerd. We doen verder leuk, nuttig onderzoek.

Voordat ik Ziva leerde kennen, was ik al een aantal keren in Israel geweest. Allereerste keer was vlak na de eerste Golfoorlog, in 1991. Ik heb hier ook nog een zomer aan de Hebreeuwse Universiteit verbleven en heb tijdens enkele van die bezoekjes het land redelijk doorkruist. Vond het toen al een prachtig land waar ik wel een gevoel bij had van "ik zie mij hier nog wel eens naartoe verhuizen". Inmiddels is dat dus alweer bijna drie jaar realiteit. Het bevalt me nog steeds erg goed.

Verder is het zo dat Ziva en ik erg van dagtripjes en weekendjes weg uit de stad houden. Als het even kan, trekken we erop uit. Ik ken zo langzamerhand door het hele land heen al aardig allerlei leuke plekjes. We zijn in het bijzonder weg van het noorden van het land, Galilea.

Vragen? Geen vragen? Roept u maar!